Önce Spitney Beers, sonra Üçnoktabir ile tanıdığımız Melis Danişmend, ilk solo albümünü çıkardığında şarkıları büyülemişti beni. adidas all originals party’de sahne aldığı yıl, sahne performansından da oldukça memnun kalmıştım. Melis Danişmend’in ilk albümü, adının daha az renk olmasından anlaşılacağı gibi biraz depresif, biraz karamsardı. Dinlediğiniz sesin saflığına ve masumiyetine rağmen biraz da öfkeli: “Öfkeden delirdim…” diye başlıyor, yalnızlığı “Kettle’da sular kaynattım / Boğazımdan içeri akıttım / Öyle bir acı sensizlik” diye tanımlayarak devam ediyordu. Danişmend, bu yılın başında çıkardığı ikinci albümüne ise Biraz Gülmek İstiyordum demiş ve müziğin sesini biraz daha yükseltmiş. Piyano ve gitarın yanına davulu katınca sesine çok yakışan o hüzünden vazgeçmemiş ama…  Çıkalı aylar geçmiş olsa da henüz yeni aldığım albümü en az ilki kadar beğendim kısacası.