Sezonun açılmasıyla birlikte, önümüzdeki birkaç ay boyunca adaylık listeleri, ödül törenleri ve Oscar tahminleri nedeniyle fazlasıyla konuşacağımız filmler de vizyona girmeye başladı. 2000′lerde A Beautiful Mind ve Frost/Nixon ile biyografik yapımlardaki başarısını kanıtlayan yönetmen Ron Howard, senaryosunu bir başka biyografi ustası Peter Morgan’ın yazdığı Rush’ta bu kez iki Formula 1 pilotunun rekabet ve mücadele dolu yaşamına dahil etti biz izleyenleri. James Hunt ve Niki Lauda’nın 70′li yıllarda Formula 1 pistlerindeki rekabetini mantık ve hayattan zevk alma isteğinin çatışması üzerinden okumak da mümkün. Howard’ın filmi ne sıradan bir spor filmi, ne de sıradan bir biyografi. Baştan sona nefesinizi tuttuğunuz, pilotların her ikisine de hak vererek, sempatiyle yaklaşabildiğiniz bir film Rush. Hans Zimmer’in müzikleri ile Anthony Dod Mantle’ın görüntüleri filmin zaten kusursuz olan kurgusuna çok şey katmış. Her iki pilotu canlandıran oyuncular da başarılı ve yetenekli olsa da Daniel Brühl bu yılın en iyileri arasına girme yarışında bir adım daha önde sanki. Film arabalarla ya da Formula 1 ile ilginiz olmasa bile sizi içine çekebiliyor, içine çekmekle kalmıyor hızı ve tutkusuyla sürüklüyor sizi.
