Birçok insan gibi ben de Chuck Palahniuk‘un adını David Fincher’ın Fight Club uyarlamasını izledikten çok sonra öğrendim. Geç kalmanın pişmanlığıyla söylüyorum, okuduğum ilk romanı da iki yıl önce Ölüm Pornosu oldu. Yeraltı Edebiyatı’nın gereklerini eksiksiz bir şekilde yerine getiren Palahniuk, hayal gücü, alaycılığı, dili, akıcılığı ve zekasıyla beni anında etkilemeyi başardı. Ufak bir sorgulamadan sonra kesinlikle okumam gereken Palahniuk romanlarını çevremdeki okurlarına sorduğumda birçoğundan aldığım cevap ise Gösteri Peygamberi (Survivor) oldu. İlk bölümden ya da ilk sayfadan değil, 47. bölümünden ve 290. sayfasından başlayarak geriye doğru giden bir roman Gösteri Peygamberi. Henüz ilk sayfalarda hiç tanımadığınız Tender Branson hakkında bildiğiniz tek şey, birkaç saat içinde yere çakılacak bir uçağın içinde olduğu ve karakutudaki kayıtları dinleyecek olanların bulması için öyküsünü anlatmaya başladığı. Okumaya devam ettikçe azalan sayfa sayıları, kahramanın kısıtlı olan zamanını olabildiğince hissetmenizi sağlıyor. Şiddet, vahşet, pornografi, radikal dincilik, toplumsal yabancılaşma ve tüketim çılgınlığı gibi birçok kavram hayatı boyunca peşini bırakmamış, toplum tarafından bir ‘gösteri peygamberi’ne dönüştürülmüş, hissizleştirilmiş bir insanın öyküsünü okumak gerçekten sürükleyici ve etkileyici bir deneyim.