istanbul film festivali

Kısa Kısa: Djúpid (2012)






32. İstanbul Film Festivali, daha önce hiç olmadığı kadar “gerçek olaylara dayanmaktadır” yazısı içerdi benim için. Mart 1984′te gerçekleşen ve bilim dünyasının bir açıklama getirmekte zorlandığı bir dayanıklılık öyküsünü anlatan İzlanda yapımı Djúpið (The Deep / Derin Sular) da bunlardan biriydi. Bir gece küçük bir balıkçı teknesiyle Kuzey Denizi’nin buz gibi sularına açılan mürettebatın tamamı, geminin geceyarısı batması ile yaklaşık 15 dakika içinde donarak ölür. Sabahın ilk ışıklarıyla karaya çıkmayı başaran Gulli ise, dondurucu soğuğa 4-5 saat dayanmayı başararak hem milli bir kahraman, hem uluslararası bilimsel bir denek, hem de bir mucizenin ta kendisine dönüşür.

Festivalin Dünya Festivallerinden bölümünde gösterilen film, İzlanda’nın sinema ödülleri Edda Ödülleri’ne 16 dalda aday gösterilip 11′ini kazanmış ve geçtiğimiz yıl Oscar yarışında da ülkesini temsil ederek 9 filmlik kısalisteye kalmıştı. Küçük ülkenin büyük yönetmeni Baltasar Kormákur, birkaç onyıl öncesinde ülkesinin milli kahramanı haline gelmiş olan Gulli adındaki balıkçının mucizevi hikayesini, merak uyandıran bir hikayeye çevirmeyi, İzlanda’nın doğal güzelliklerini en doğru şekilde kullanmayı, ülkenin geçmişindeki trajik bir olayın gücünden suistimal etmeden faydalanmayı başarmış. Film, özellikle denizde geçen sahnelerinde geçmişini ve geleceğini sorgulayan bir kahraman aracılığıyla bizi hayatımız hakkında düşünmeye itiyor.






Posted on by thebalkabaa in filmler, kısa kısa: film, sinema Leave a comment

Kısa Kısa: Blackbird (2012)






32. İstanbul Film Festivali‘nin yeni yönetmenlere yer veren Yeni Bir Bakış bölümünde gösterilen Blackbird de bölümdeki birçok film gibi bir ilk-film. 1999′daki Columbine katliamının ardından bireysel silahlanmayı eleştiren, çocuklar ile şiddet eğilimi arasındaki ilişkiyi inceleyen birçok film izledik 2000′ler boyunca. Michael Moore’un belgeseli Bowling for Columbine, Gus van Sant’ın Elephant‘ı, hatta konunun dolaylı olarak Avrupa sinemasına yansımaları Thomas Vinterberg’in Dear Wendy’si ve Susanne Bier’in Oscarlı Hævnen’i bunlar arasında sayılabilir. Jason Buxton‘un Blackbird‘ü ise konuyu Kanada’nın soğuk iklimine taşıyor ve olaylara çok farklı bir açıdan yaklaşıyor: Ya bir katliamı önleyeceğini düşünerek suçlu olup olmadığını bilmediğimiz bir çocuğun hayatını altüst edersek?

Filmin merkezindeki Sean, sıradan bir liseli. Hokey takımının çekici erkeklerinden biri değil. Üstelik gotik giyimi, piercingleri, makyajı ve dinlediği müziklerle küçük bir kasabasında fazla göze batıyor. Her küçük kasaba lisesinde olduğu gibi, farklı olduğu için dışlanıyor, eziliyor, hatta şiddete maruz kalıyor. Sean’ın dışarı vuramadığı öfkesini kelimelerle önce kağıda, ardından bloguna dökmesi işleri iyice karıştırıyor. Çünkü babasıyla sık sık ava çıkan ve silahlara ilgi duyan Sean’ın evinde onlarca silah var.

Blackbird, her şeyi fazla açık ve fazla kayıt altında yaşadığımız bu çağı ve gençliği iyi analiz eden, haksız yere suçlanma paranoyasını işleyen, hem lise hem ıslahevi hem de kasaba yaşantısını ve karakterdeki değişimi oldukça gerçekçi bir şekilde yansıtabilen bir ilk-film olmuş. Başroldeki Connor Jessup‘un ileride birçok Kanada filminde karşımıza çıkacağına da eminim.






Posted on by thebalkabaa in filmler, kısa kısa: film, sinema Leave a comment

Kısa Kısa: Kon-Tiki (2012)






En İyi Yabancı Dilde Film kategorisinde yılın Oscar ve Altın Küre adaylarından olan, Joachim Rønning ve Espen Sandberg‘in yönettiği Norveç filmi Kon-Tiki, Kuzey Avrupa sinemasında görmeye fazla alışık olmadığımız türden bir büyük bütçeli yapım. Filmi izlemeden önce ne gerçek bir hikaye olduğunu, ne de 1940′lı yıllarda geçtiğini biliyordum. Film, kaşif/bilimadamı Thor Heyerdal‘ın 1947′de 5 kişi ile birlikte Peru’dan Polinezya’ya, tamamen ilkel şartlarla yapılmış bir sal üzerindeki 101 günlük yolculuğunu konu alıyor. Polinezya’nın sanıldığı gibi Güneydoğu Asyalılar tarafından değil, ondan yüzyıllar önce Güney Amerikalı yerliler tarafından keşfedildiğini bu şekilde kanıtlayan Kon-Tiki‘nin yüzme bilmeyen kaptanı Heyerdal ve tayfasının yolculuğu gerçekten heyecan verici. 2012 sinemasının önemli temalarından biri olan insan, okyanus/deniz/doğa ve inanç ilişkisi üzerine iyi çekilmiş ve oldukça emek harcanmış bir film Kon-Tiki. Filmi izledikten sonra yolunuz Oslo’ya düşerse Kon-Tiki Müzesi‘ni de gezmeyi ihmal etmeyin.






Posted on by thebalkabaa in filmler, kısa kısa: film, sinema Leave a comment

Kısa Kısa: Kad svane dan (2012)






70 yıldır yaşadığınız hayatın aslında 70 yıldır sizden saklanmış gerçekler üzerine kurulduğunu öğrenseniz ne yapardınız? Kad svane dan (Gün Doğarken), bir müzik profesörünün Yahudi Tarihi Müzesi’nden aldığı telefon sonucu hayatının değişmesini konu alıyor. 2. Dünya Savaşı sırasında Belgrad’ın ortasında, fuar alanı olarak inşa edilmiş alanın bir toplama kampına dönüştürüldüğü günlere götürüyor bizi film. Müzisyen babası ve annesi toplama kampına götürülürken komşu aileye emanet edilen bir bebek olarak savaştan ve soykırımdan kurtulan Misha, gerçek kültürünü, gerçek mirasını, gerçek din ve geleneklerini öğrenmeye, keşfetmeye çalışıyor. Tüm bunları yaparken de filmin belki de en iyi yanı olan müzikten faydalanıyor: Babasının toplama kampında notaya döktüğü ve gömdüğü bir kutunun içine, oğluna sakladığı bir melodi.

Sırbistan’ın en önemli yönetmenlerinden Goran Paskaljevic‘in 32. İstanbul Film Festivali’nin Ustalar bölümünde gösterilen filminde, ülkenin en ünlü oyuncusu Mustafa Nadarevic başrol oynuyor. Belgrad halkının silinmiş belleği ve geçmişi umursamazlığı ise filmin yansıttığı en çarpıcı gerçek. Müzikleri, final sahnesi ve Nadarevic’in oyunculuğu ile duygu dolu anlar yaşatıyor Kad svane dan.






Posted on by thebalkabaa in filmler, kısa kısa: film, sinema Leave a comment